مدرسه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها آران وبیدگل

گویند توبه ی واقعی آن است که دیگر گناه تکرار نشود که اگرگناهی کرده و دوباره تکرارکنیم در حالی که از گناه قبلی پشیمان نشده باشیم و توبه نکرده باشیم این همان اصرار برگناه است و در این صورت دیگر گناه ،گناه صغیره نخواهد بود (1)همان طور که ابی عبدالله الحسین ع فرموده اند؛اگر اصرار برگناهی باشد ،دیگر آن گناه صغیره نخواهد بود(2)
قرآن مجید می‌فرماید :
«یا ایها الّذین آمنوا توبوا الی اللّه توبه نصوحاً عسی ربّکم أن یکفّر عنکم سیئاتکم و یدخلکم جنات ٍتجری من تحتها الانهار؛ (3)
ای کسانی که ایمان آورده اید! توبه کنید، توبه خالصی . امید است با این کار پروردگارتان گناهان تان را ببخشد و شما را در باغ هایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است، وارد کند».
توبۀ نصوح، همان توبۀ واقعی است و دارای چهار شرط است: پشیمانی قلبی، استغفار زبانی، ترک گناه و تصمیم بر انجام ندادن در آینده .(4)

1-دکتر سید محمد بنی هاشمی ،شب های بی قراری ص16

2-مستدرک الوسایل ج11ص 229   

3- تحریم (66) آیه  8  

4-ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج 24، ص 290. دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1374ش