مدرسه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها آران وبیدگل

خدایا ترا شکر می کنم که اشک را آفریدی که عصاره حیات انسان است, آن گاه که در آتش عشق می سوزم یا در شدت درد می گدازم یا در شوق زیبایی و ذوق عرفانی آب می شوم و سراپای وجودم روح می شود, لطف می شود, عشق می شود, سوز می شود و عصاره ی وجودم بصورت اشک آب می شود و به عنوان زیباترین محصول حیات که وجهی به عشق و ذوق دارد و وجهی دیگر به غم و درد, بر دامان وجود فرو می چکد. اگر خدای بزرگ از من سندی بطلبد, قلبم را ارائه خواهم داد و اگر محصول عمرم را بطلبد, اشک را تقدیم خواهم کرد