روز عاشورا.شهادت امام حسین علیه السلام
اى خدا من با فقر و احتياج تو را مىخوانم و از بينوايى به درگاهت با شوق مىآيم و
با خوف و هراس به درگاهت مىنالم و از رنج و آلام عالم مىگريم
آخرين دعاي امام حسين (ع) در روز عاشورا جمعه دهم محرم الحرام سال 61 هجري قمري 1.صف آرايي سپاه امام
حسين عليه السلام در روز دهم محرم، پس از نماز صبح، امام حسين (ع) پيشاپيش خيمه ها، سپاه خويش را که 32 سواره
و 40 پياده داشت، به سه بخش تقسيم کرد و فرماندهي دسته راست را به زهيربن قين و دسته چپ را به حبيب بن مظاهر و
دسته وسط را به حضرت عباس (ع) سپردند. [1] 2.خطبه خواندن امام حسين عليه السلام امام حسين (ع) هنگامي که دو
سپاه، در برابر هم صف آرايي کردند، به ايراد خطبه اي مفصل پرداخت و در آن، ضمن اشاره به شأن و منزلت اهل بيت
عليهم السلام، خواستار پيش گيري از جنگ و درگيري شد؛ ولي پاسخ مثبتي از سوي سپاه عمر بن سعد دريافت نکرد. [2]
3.آغاز نبرد و شهادت اصحاب و اهل بيت عليهم السلام عمر بن سعد با افکندن تيري به سوي سپاه امام (ع)، رسماً جنگ را
آغاز کرد. [3] 4.نماز ظهر عاشورا در روز عاشورا، هنگامي که زمان نماز ظهر فرار رسيد، ابوثمامة صيداوي به امام
حسين (ع) عرض کرد که وقت اداي نماز ظهر شده است؛ امام پس از اين که در حق او دعا فرمود، با جمعي از اصحاب
خويش در همان ميدان جنگ به نماز ايستاد. [4] 5.وداع امام حسين عليه السلام با خيمه ها پس از آن که همه ياران و اهل
بيت امام حسين (ع) به شهادت رسيدند، امام حسين (ع) خود را آماده شهادت کرد. به سمت خيمه ها آمد تا با اهل بيت
خويش وداع کند. زنان و دختران همين که امام را آمادة رفتن به ميدان ديدند، صدا به شيوه و گريه بلند کردند.[5] 6.شهادت
امام حسين عليه السلام بعد ازظهر روز عاشورا، شمار زيادي از سپاه دشمن به دست امام حسين (ع) به هلاکت رسيدند.
بسياري از دلاوران و جنگاوران سپاه يزيد سرنگون شدند و پس از آن، ديگر کسي جرئت به ميدان آمدن نداشت. امام حسين
(ع) در حالي که در اثر شدت مبارزه و گرما و تشنگي، ضعيف و ناتوان شده بود، لحظه اي ايستاد تا کمي استراحت کند؛
ناگهان، سنگي به پيشاني مبارکشان خورد. لباس خود را بالا زد تا خون صورتش را پاک کند، تيري سه شعبه از کمان
حرمله، سينه مبارکشان را شکافت. آن گاه، سپاهيان عمر بن سعد، با تير و نيزه از هر طرف امام را مورد حمله قرار دادند.
امام از اسب بر زمين افتاد. مدتي نسبتاً طولاني بر زمين کربلا بود، در حالي که در خون خود مي غلتيد. کسي جرئت
نزديک شدن به او را نداشت؛ ولي سرانجام شمر ملعون، در کمال قساوت به آن حضرت نزديک شد و او را به شهادت
رساند. [6] 7.غارت خيمه ها پس از شهادت امام حسين (ع) در عصر روز عاشورا به دستور عمر بن سعد، سپاهيان سيا ه
دل، با يورش به خيمه ها، آن ها را به آتش کشيدند و کودکان و زنان را آواره بيابان هاي سوزان و پرتيغ و خار کربلا
کردند. [7] 8.دگرگوني عالم، پس از شهادت امام حسين عليه السلام گفته اند که پس از شهادت امام حسين عليه السلام،
غبار شديدي که سياه وتاريک بود، فضاي آسمان را پوشاند و زمين به سختي لرزيد و شرق و غرب عالم تاريک شد. [8]
—- منابع: 1.ارشاد شيخ مفيد، ج 2، ص 95.
2.بحارالانوار، ج 45، ص 6.
3.بحارالانوار، ج 45، ص 6.
.4بحارالانوار، ج 45، ص 21.
5.مقتل الحسين عليه السلام، ص 282
6.لهوف، ص180.
7.بحارالانوار، ج 45، ص 53؛
مقتل خوارزمي، ج 2، ص 39؛ کامل ابن اثير ، ج 4، ص 78.
8.لهوف، ص 147.
التماس دعا
: