مدرسه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها آران وبیدگل

آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟!

اجازه بدهید ساده صحبت کنیم، ساده و صمیمی. همه ما گاهی روزهایی را

پشت سر گذاشته ایم که وقتی دوباره به آن نگاه می کنیم سختی و تلخی آن غمگینمان می کند. در آن روزها که شاید به علت بیماری یکی از بستگان و شاید ا زغم از دست دادن آن ها و شاید به خاطر عدم قبولی در یک امتحان و صدها شاید دیگر بسیار غمگین شده صدها بار خدا را صدا زده و از او کمک خواسته ایم و از او خواسته ایم کاری را که مورد نظر ماست انجام دهد، اما این گونه نشد!

سرنوشت برخلاف آن چه آرزو می کردیم رقم خورد و اوضاع زندگی ما و یا یکی از بستگان ما به شکل دیگری شد. گاهی که آن روزها را مرور می کنیم از خود می پرسیم چرا خدا به عنوان مثال فلان کس را شفا نداد و او از دنیا رفت؟ و یا چرا خداوند در آن لحظه سخت به ما کمک نکرد و آن گونه که ما می خواستیم کارها پیش نرفت. مؤمنان همواره در این مواقع می گویند مصلحت چنین بوده است یعنی با خود می اندیشند که ما به مصالح خود و دیگران احاطه کامل نداریم بنایراین آنچه که برایمان اتفاق می افتد به صلاح ماست.

ولی باز گاهی اوقات ته دلشان آرامش پیدا نمی کنند و سؤال های بسیار بی پاسخ می ماند که چرا این گونه نشد؟! و یا چرا آن گونه شد؟!

قران کریم عدم حزن و عدم خوف را ویژگی بندگان خاص الهی می داند صفاتی که در سایه توکل کامل به خداوند در یک انسان کامل شکل می گیرد و او را ا زهر غم و اندوه و از هر ترس و واهمه دور می کند. بندگان خاص خدا در هر رویدادی در زندگی دست خداوند را می بینند و چون می دانند او نسبت به خودشان از هر کسی حتی خود مهربان تر است هرگز هیچ ماجرایی را عدم لطف از بابت خدا تلقی نمی کنند اگر چون یعقوب ـ علیه السلام ـ سال ها در فراق یوسف ـ علیه السلام ـ به سر برند آن را عنایت خاص خداوند می بینند و اگر چون مریم ـ علیها السلام ـ به هر تهمتی افترا زده شوند آشفته نمی شود و اگر چون زینب ـ سلام الله علیها ـ چند برادر و پسر و بستگان نزدیک را در یک روز به بدترین وجه از دست بدهند جز زیبایی و جمال نمی بینند هر وقت در اوضاع و احوال پیچیده دنیای کنونی دلمان گرفت و اوضاع به آن نحو که ما آرزوی آن را داشتیم پیش نرفت دلمان نلرزد! به یاد آن بیافتیم که خداوند در تمامی لحظات با ماست؛ به یاد آن بیافتیم که خداوند در تمامی لحظات پشتیبان ماست؛ به یاد آن بیافتیم که خداوند قطعاً نسبت به خودمان از خودمان و هر کس مهربان تر است. به یاد این آیه قرآن کریم بیافتیم که:

«الیس الله بکاف عبده:آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟!»

روز انتخاب:

روز انتخاب که فرا رسد مردم سه دسته می شوند:

1ـ اصحاب چپ: از زاویه روشنفکری دینی به قضایا نگاه می کنند و سعی در تغییر و اصلاح امور دارند.

2 ـ اصحاب راست: از زاویه سنتی به دین و جامعه نگاه می کنند و سعی در حفظ روند موجود دارند.

3 ـ سبقت گیرندگان: آنانی که به خاطر خدا و به احترام خون شهیدان در پای صحنه انتخابات می روند و سعی در اخلاص دارند. هرگروه باشیم روز انتخاب، روز ماست و می بایست سرنوشت ایران اسلامی عزیز را به بهترین شکل رقم بزنیم.

الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور