خدایا چه چیزی تو را ناراحت می کند؟
پیوند: http://482482.blogfa.com/
هر هفته دیدار بایک خانواده شهید
بسمه تعالی
هر هفته دیدار با یک خانواده شهید
بار دیگر خاطرات شهید منوچهر خراط با حضور طلاب مدرسه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها در کنار مادر شهید زنده شد.
در این دیدار جمعی از طلاب با استادمحترم خانم اله وردیان در خانه شهید خراط حضور یافتند ودر این دیدار یک ساعته پای صحبت های گرم مادر شهید نشستند.
مادر اولین جمله خود را با شکر خداوند آغاز کرد و گفت صبر29 ساله من کار خدا بود .در تمام این مدت به قبور شهدا می رفتم
وبا شهدای گمنام حرف میزدم.
شهید 18 سال بیشتر نداشت و برای رفتن به جبهه درس و مدرسه رها نکرد بلکه شبانه درسش را ادامه داد.
شهید، مادر را به عشق ایران به اسم صدا میزد. مادر میگفت حالم این روزها خیلی بهتر است و از آن روزی که آمده خیلی ها ، خیلی از حاجاتشون رو از این شهید بزرگوار گرفته اند.
مادر در ادامه بیان داشت تا زمانی که از پسرم اطلاعی نبود نگذاشتم قبری برای ایشان تهیه کننند و می گفتم مگر فرزندم از خانم فاطمه زهراسلام الله علیها بیشتر است که قبر داشته باشد؟!!بگذارید فرزندم غریب باشد.
در پایان مادر شهید رو به مادران کرد و گفت یادتان باشد لقمه های پاک به فرزندانتان بخورانید.
ارباب صدای قدمت می آید...
در جستجوی آرامش و تعالی خانواده
همه انسانها قدرت انتقاد دارند ولی جرات اصلاح نه
فردی چندین سال شاگرد نقاش بزرگی بود و تمامی فنون و هنر نقاشی را آموخت.استاد به او گفت که دیگر شما استاد شده ای و من چیزی ندارم ک به تو بیاموزم.
شاگرد فکری به سرش رسید، یک نقاشی فوق العاده کشید و آنرا در میدان شهر قرار داد ، مقداری رنگ و قلمی در کنار آن قرار داد و از رهگذران خواهش کرد اگر هرجایی ایرادی می بینند یک علامت × بزنند و غروب که برگشت دید که تمامی تابلو علامت خورده است و بسیار ناراحت و افسرده به استاد خود مراجعه کرد .
استاد به او گفت: آیا میتوانی عین همان نقاشی را برایم بکشی ؟
شاگرد نیز چنان کرد و استاد آن نقاشی را در همان میدان شهر قرار داد ولی این بار رنگ و قلم را قرار داد اما متنی که در کنار تابلو قرار داد این بود که : اگر جایی از نقاشی ایراد دارد با این رنگ و قلم اصلاح بفرمایید غروب برگشتند دیدند تابلو دست نخورده ماند.استاد به شاگرد گفت:
همه انسانها قدرت انتقاد دارند ولی جرات اصلاح نه.
آری ما قدرت انتقاد و تخریبمان بیداد میکند ولی قدرت اصلاحمان…!!!؟