ضرورت الگومداري حضرت فاطمه زهرا و جلوه¬هايي از رفتار خانوادگي او
كمال طلبي، از جنبههاي ذاتي انسان بوده و تمام تلاشهاي او براي رسيدن به اين مطلوب است. از جمله عواملي كه در طيكردن مسير سعادت براي انسان نقش زيادي دارد، بحث الگوگيري است. اسلام دين كامل و انسان سازي است كه براي اين نياز بشر اهميّت ويژهاي قائل شده و در آموزههاي خود، پيامبران و ائمة اطهار(ع) را به عنوان الگوهاي پاك و شايسته معرّفي كرده است. در ميان آنها حضرت زهرا(س) همچون كوكبي درخشان است كه در مكتب پدر، چگونه بودن را مي آموزد، در كنار همسر، حلقة رسالت را به ولايت پيوند ميزند و با پرورش گوهرهاي پاك در تكامل زنجيرة امامت نقش اساسي ايفا ميكند. با وجود چنين اوصافي ايشان محوريترين شخصيّت ديني است كه جلوههاي رفتارياش زيباترين الگوي بشريّت در رستگاري است.
خانم«اسما آقابيكي» تلاش كردهاند تا در تحقيق پاياني خود با عنوان «ضرورت الگومداري حضرت فاطمه زهرا و جلوههايي از رفتار خانوادگي او» زيباييهاي رفتاري بانوي عصمت و نجابت را براي خانوادهها و به خصوص بانوان مسلمان ارائه دهند. در بخش نخست اين تحقيق پاياني اهميّت الگوگيري از ايشان و عوامل تأثيرگذار بر شخصيّت حضرت زهرا(س) آورده شده است. در بخش بعدي كه عميقترين قسمت اين تحقيق پاياني است با استناد به روايات و منابع تاريخي نمونههايي از جلوههاي رفتاري حضرت در قبال خانواده (پدر، همسر، فرزندان) به تصوير كشيده شده است.